Molibden (Mo) je sastavni dio koenzima potrebnih za aktivnost ksantin oksidaze, sulfit oksidaze i aldehid oksidaze.

Opisani su genski i prehrambeni nedostaci molibdena, no oni su jako rijetki. Genski manjak sulfit oksidaze je opisan u jednog djeteta 1967. godine. Nastao je uslijed nemogućnosti stvaranja molibdenskog koenzima, unatoč odgovarajućoj količini molibdena. Manjak enzima je uzrokovao umno zaostajanje, konvulzije, opistotonus i dislokaciju leće.

Manjak molibdena koji je doveo do sulfitne toksičnosti opisan je u bolesnika na dugotrajnoj totalnoj parenteralnoj prehrani. Simptomi su bili tahikardija, tahipneja, glavobolja, mučnina, povraćanje i koma. Laboratorijski testovi su pokazali visoke razine sulfita i ksantina, a niske razine sulfata i mokraćne kiseline u krvi i mokraći. Primjena amonijevog molibdata intravenski u dozi od 300 mcg/dan dovela je do dramatičnog oporavka.

Slučaj toksičnosti molbidenom opisan je 1961. godine; klinička slika odgovarala je gihtu i leziji probavnog sustava, jetre i bubrega.