Indikacije

Transtorakalna iglena biopsija se izvodi zbog evaluacije

• perifernih plućnih čvorova (nodusa) ili masa (tvorbi)

• promjena u hilusu, medijastinumu i pleuri

• dijagnostički nerazriješenih infiltrata i pneumonija, kada je bronhoskopija kontraindicirana ili nedijagnostična

Kada je vrši iskusni citopatolog pod kontrolom CT-a, točnost transtorakalne iglene biopsije u dijagnostici malignih tumora je > 95%. Iglena biopsija daje točnu dijagnozu kod benignih procesa samo u 50 do 60% slučajeva.

Kontraindikacije

Kontraindikacije su slične onima kod torakocenteze. Dodatne kontraindikacije su:

• mehanička (strojna) ventilacija

• kontralateralna pulmektomija

• sumnja na vaskularne lezije

• putridni apsces pluća

• hidatidna cista

• plućna hipertenzija

• bulozna bolest pluća

• tvrdokorni kašalj

• koagulopatija koja se ne može korigirati ili antikoagulantna terapija te broj trombocita <50.000/μL

Postupak

Transtorakalnu iglenu biopsiju obično vrši interventni radiolog često uz citopatologa. Pod sterilnim uvjetima, uz lokalnu anesteziju i pod kontrolom CT–a, a katkad ultrazvuka (lezije pleure) uvodi se igla za biopsiju u suspektnu leziju dok bolesnik zadrži dah.

Iz lezije se aspirira uzorak sa ili bez fiziološke otopine

Uzimaju se 2 do 3 uzorka aspirata za citološku i bakteriološku analizu.

Nakon postupka, treba uraditi fluoroskopiju ili RTG pluća da se isključi pneumotoraks i krvarenje.

Biopsija šupljom (debljom nego za finu iglenu biopsiju) iglom vrši se kako bi se dobio cilindrični uzorak tkiva pogodan za histološku analizu.

Komplikacije:

Komplikacije su:

• pneumotoraks (10 do 37%)

• hemoptize (10 do 25%)

• krvarenje u parenhim

• zračna embolija

• supkutani emfizem