Transtorakalna biopsija iglom

Autor: Rebecca Dezube, MD, MHS
Urednik sekcije: Željko Ivančević, dr. med.
Prijevod: Željko Ivančević, dr. med.

Transtorakalna biopsija torakalnih ili medijastinalnih struktura vrši se iglom s koso odrezanim vrhom a kroz nju se aspirira djelić tkiva za histološku analizu.

Indikacije

Transtorakalna biopsija se izvodi zbog evaluacije:

  • perifernih plućnih čvorova (nodusa) ili masa (tvorbi)

  • promjena u hilusu, medijastinumu i pleuri

  • nedijagnosticiranih infiltrata ili pneumonije kada je bronhoskopija kontraindicirana ili nije dala dijagnozu

Kada je vrši iskusni citopatolog pod kontrolom kompjutorizirane tomografije (CT-a), točnost transtorakalne biopsije u dijagnostici malignih tumora je > 95%. Biopsija iglom daje točnu dijagnozu kod benignih procesa samo u 50 do 60% slučajeva.

Kontraindikacije

Kontraindikacije su slične onima kod torakocenteze. Dodatne kontraindikacije su:

  • koagulopatija koja se ne može korigirati ili antikoagulantna terapija te broj trombocita <50.000/µL (< 50 × 109/L)

  • bulozna bolest pluća

  • kontralateralna pulmektomija

  • hidatidna cista

  • tvrdokorni kašalj

  • mehanička ventilacija

  • plućna hipertenzija

  • putridni apsces pluća

  • sumnja na vaskularne lezije

Postupak

Transtorakalnu biopsiju iglom obično vrši interventni radiolog često uz citopatologa.

  • Pod sterilnim uvjetima, uz lokalnu anesteziju i pod kontrolom CT–a, a katkad ultrazvuka (lezije pleure) uvodi se igla za biopsiju u suspektnu leziju dok bolesnik zadrži dah.

  • Iz lezije se aspirira uzorak sa ili bez fiziološke otopine.

  • Uzimaju se 2 do 3 uzorka aspirata za citološku i bakteriološku analizu.

Nakon postupka treba uraditi fluoroskopiju ili RTG pluća da se isključi pneumotoraks i krvarenje.

Komplikacije

Komplikacije su:

  • pneumotoraks (10 do 37%)

  • hemoptize (10 do 25%)

  • krvarenje u parenhim

  • zračna embolija

  • supkutani emfizem

Politika privatnosti