Linkozamidi klindamicin , oksazolidinoni (linezolid, tedizolid, streptogramini (dalfopristin [streptogramin A] i kvinuinupristin [streptogramin B]) svrstani su u zajedničku skupinu zbog sličnog mehanizma djelovanja i antibakterijskog spektra, ali su strukturno različiti. Macrolidi (osim fidaksomicina) i kloramfenikola bi se mogli uključiti u ovu skupinu iz istih razloga. Navedeni antibiotici inhibiraju sintezu proteina vezujući se za podjedinicu ribosoma 50S. Fidaxomicin ima potpuno drugačiji način djelovanja od ostalih makrolida; inhibira RNA polimerazu tako što se veže na kompleks DNA predložak – RNA polimeraza.

Određeni enzimi metil-transferaze mogu posredovati u otpornosti na više članova gore navedenih klasa. Eerythromycin resistance methylase (erm) gen obično posreduje u otpornosti na makrolide, klindamicin i kinupristin, ali ne i na oksazolidinone ili dalfopristin. The chloramphenicol-florfenicol resistance (cfr) posreduje otpornost na kloramfenikol, dalfopristin, klindamicin i oksazolidinone, ali tedizolid može zadržati osjetljivost u nekim sojevima. Određene efluksne pumpe za više lijekova također mogu proizvesti unakrsnu rezistenciju između nekih od ovih klasa.