U starijih osoba, neki česti poremećaji mogu se prezentirati bez tipičnih obilježja te bolesti. Umjesto toga, starije osobe mogu imati ≥ 1 nespecifičnog gerijatrijskog sindroma (npr.delirij, vrtoglavicu, sinkopu, pad, gubitak tjelesne mase, inkontinenciju). Ovi sindromi proizlaze iz više mogućih poremećaja i oštećenja; ipak, bolesnikovo stanje se može poboljšati ukoli se samo neki od precipitirajućih faktora korifiraju. Još je bolje strategija identificirati čimbenike rizika za ove sindroma i korigirati ih što je više moguće, čime se smanjuje vjerojatnost da se sindrom uopće razvije.
Iako gotovo svaka bolest ili intoksikacija lijekovima može uzrokovati razvoj gerijatrijskih sindroma, sljedeći poremećaji su posebice skloni izazivanju razvoja jednog ili više njih, umjesto da uzrokuju tipične simptome i znakove.
Akutni infarkt crijeva
može se očitovati akutnim konfuznim stanjem. Bolovi u trbuhu i osjetljivost mogu biti minimalni ili ih uopće nema.
Bolovi kod upale slijepog crijeva
započinju češće u desnom donjem kvadrantu nego tipično periumbilikalno. Naposlijetku, bolovi postaju difuzni, a ne lokalizirani u desnom donjem kvadrantu. Ipak, osjetljivost u ovom kvadrantu je značajan rani znak bolesti.
Bakterijemija
uzrokuje blago povišenu temperaturu u većine starijih bolesnika, iako febrilitet može biti odsutan. Uzrok bakterijemije je ponekad teško identificirati. Stariji bolesnici mogu imati nespecifične manifestacije (npr.opća slabost, anoreksija, noćno znojenje, neobjašnjiva promjena u mentalnom statusu).
Žučni poremećaji
mogu dovesti do nespecifičnog mentalnog i fizičkog pogoršanja (razvoj slabosti, zbunjenost, gubitak mobilnosti) bez žutice, febriliteta ili bolova u trbuhu. Nenormalni rezultati nalaza ispitivanja jetrene funkcije mogu biti jedini pokazatelj.
Srčano popuštanje
može izazvati zbunjenost, uznemirenost, anoreksiju, slabost, nesanicu, umor, gubitak mase ili letargiju; moguć je potpuni izostanak zaduhe. Orthopneja može uzrokovati noćnu uznemirenost kod bolesnika koji također boluju od demencije. Periferni edemi su manje specifičan znak srčanog popuštanja u starijih u odnosu na mlađe osobe. U nepokretnih bolesnika, edem se može pojaviti prije u sakralnoj regiji, nego u donjim ekstremitetima.
Hiperparatiroidizam
može izazvati nespecifične simptome: umor, kognitivnu disfunkciju, emocionalnu nestabilnost, anoreksiju, opstipaciju i hipertenziju. Karakteristični simptomi su često odsutni.
Hipertireoza
često ne uzrokuje karakteristične simptome (npr.egzoftalmus, povećanje štitnjače). Umjesto toga, simptomi i znakovi mogu biti suptilni i mogu uključivati tahikardiju, gubitak tjelesne mase, umor, slabost, palpitacije, tremor, fibrilaciju atrija i srčano popuštanje. Bolesnici mogu biti apatični prije nego hiperkinetični.
Hipotireoza
se može manifestirati diskretno u starijih bolesnika. Najčešći simptomi su nespecifični (npr. umor, slabost, padovi). Može se pojaviti simptom anoreksije, gubitka na tjelesnoj masi i bolovi u zglobovima. Netolerancija na hladnoću, debljanje, depresija, parestezije, gubitak kose i grčevi u mišićima su rjeđi nego kod mlađih osoba; kognitivna disfunkcija je češći simptom. Najspecifičniji simptom bolesti - odgođeni refleks opuštanja tetive - može biti neprepoznatljiv u starijih bolesnika zbog smanjene amplitude ili nepostojanja refleksa.
Meningitis
može izazvati groznicu i promjene u mentalnom statusu bez simptoma meningealne iritacije (npr. glavobolje, ukočenosti vrata).
Infarkt miokarda
može se manifestirati kao znojenje, dispneja, osjećaj neugode u epigastriju, sinkopa, slabost, povraćanje ili konfuznost, prije nego simptomima boli u prsima. Nakon početka boli u prsima ili drugih simptoma koji predstavljaju simptome IM, stariji bolesnici imaju tendenciju da duže odgađaju traženje liječničke pomoći u odnosu na mlađe.
Peptički ulkus
ne mora uzrokovati karakteristične simptome ulkusa; bol može biti odsutna ili nespecifična. Dispepsija (obično simptom nelagode u epigastriju praćen nadutošću, mučninom ili ranim osjećajem sitosti) je češći među starijim osobama u odnosu na mlađe. Stariji bolesnici imaju češće simptome krvarenja iz probavnog sustava koje je bezbolno. Može nastati spori, neprepoznati gubitak krvi koji dovodi do razvoja teške anemije.
Na upalu pluća
može upućivati slabost, anoreksija ili konfuznost. Tahikardija i tahipneja su česti simptom, ali febrilitet može biti odsutan. Kašalj može biti blag i bez obilnog, gnojnog iskašljaja, posebno u dehidriranog bolesnika.
TB
se može očitovati na različiti način u starijih bolesnika s nekim drugim poremećajima. Simptomi mogu biti nespecifični (npr. febrilitet, slabost, konfuznost, anoreksija). Plućna tuberkuloza može se manifestirati s manje respiratornih simptoma (primjerice kašalj, produkcija velike količine sputuma, hemoptiza) u odnosu na mlađe bolesnike.
Urinarna infekcija
može biti prisutna u starijeg afebrilnog bolesnika. Ti bolesnici ne moraju imati simptome dizurije, čestog mokrenja ili osjećaja hitnosti mokrenja, ali mogu imati simpome vrtoglavice, konfuznosti, anoreksije, umora ili slabosti.
Ostali problemi koji se prezentiraju na drugačiji način u starijih osoba su ovisnost o alkoholu, nuspojave lijekova, depresija, plućna embolija,sistemske infekcije i nestabilna angina pektoris.