Nealkoholni steatohepatitis je sindrom koji se razvija u bolesnika koji nisu alkoholičari, a izaziva oštećenje jetre koje se histološki ne razlikuje od alkoholnog hepatitsa. Razvija se najčešće kod pacijenata s najmanje jednim od slijedećih faktora rizika: pretilost, dislipidemija, i intolerancija glukoze. Patogeneza nije razjašnjena, ali se čini da je u svezi s inzulinskom rezistencijom (npr. kao kod prekomjerne težine ili metaboličkog sindroma). Većina je bolesnika bez simptoma. U laboratorijskim nalazima povišene su vrijednosti aminotransferaza. Dijagnozu potvrđuje biopsija. Liječi se eliminacijom uzroka i rizičnih čimbenika.

Patofiziološki se radi o nakupljanju masnoće (steatoza), upali, te ponekad i fibrozi. Steatoza nastaje zbog nakupljanja triglicerida u jetri. Potencijalni mehanizmi nastajanja steatoze su smanjena sinteza lipoproteina vrlo niske gustoće (VLDL) i pojačana sinteza triglicerida u jetri (moguće zbog smanjene oksidacije masnih kiselina ili povećane koncentracije masnih kiselina koje se dopremaju u jetru). Upala može nastati kao posljedica oštećenja stanične membrane zbog peroksidacije lipida. Ove promjene mogu stimulirati jetrene zvjezdaste stanice, rezultirajući fibrozom. U uznapredovalom stadiju, NASH može uzrokovati cirozu i portalnu hipertenziju.

• Anamneza (prisutnost faktora rizika, izostanak pretjeranog uzimanja alkohola)

• Serološki testovi da se isključe hepatitis B i C

• Biopsija jetre

Sumnja na NASH se postavlja u bolesnika s čimbenicima rizika poput pretilosti, šećerne bolesti tipa 2 ili dislipidemije te u bolesnika s nerazjašnjenim laboratorijskih nalazima koji ukazuju na bolesti jetre. Najčešći laboratorijski pokazatelji su povišene vrijednosti aminotransferaza. Za razliku od alkoholne bolesti jetre, omjer AST/ALT u NASH–u najčešće je <1. Vrijednosti alkalne fosfataze i γ–glutamil transpeptidaze (GGT) ponekad su povišene. Hiperbilirubinemija, produženo protrombinsko vrijeme i hipoalbuminemija rijetko su izraženi.

Za postavljanje dijagnoze, dokazi (kao što su heteroanamnestički podaci od članova obitelji i rodbine) da se ne radi o pretjeranoj konzumaciji alkohola (< 20 g / dan) su potrebni kao i serološki testovi koji bi trebali biti negativni na hepatitis B i C (tj, negativni hepatitis B površinski antigen i protutijela na virus hepatitisa C). Biopsija jetre mora potvrditi oštećenje slično onome u alkoholnom hepatitisu, uključujući velike masne kapljice (makrovezikularna masna infiltracija). Indikacije za biopsiju su nerazjašnjen uzrok portalne hipertenzije (npr. splenomegalija ili citopenija) i nerazjašnjeno povišene vrijednosti aminotransferaza koji traju >6 mjeseci u bolesnika s dijabetesom, prekomjernom težinom ili hiperlipidemijom.

Slikovne dijagnostičke pretrage, uključujući ultrazvuk, CT, te posebno MR, mogu otkriti steatozu jetre. Međutim, ove pretrage ne mogu identificirati upalu tipičnu za NASH i ne mogu razlučiti NASH od drugih uzroka jetrene steatoze.

Jedini široko prihvaćen način liječenja je eliminacija potencijalnih uzroka i rizičnih čimbenika. To uključuje prekid uzimanja pojedinih lijekova ili toksina, mršavljenje te liječenje hiperlipidemije i/ili hiperglikemije. Preliminarni dokazi ukazuju da tiazolidindioni i vitamin E mogu pomoći u ispravljanju biokemijskih i histoloških abnormalnosti u NASH-u. Mnogi drugi načini liječenja (npr. ursodeoksikolna kiselina, metronidazol, metformin, betain, glukagon, infuzija glutamina) nisu se pokazali uspješnima.